Er is hoop op toch wat moois!

Peter Wijngaard, de voorzitter van de Stichting Vlegeldag, is van nature een bedachtzame man. Maar hij kan ook enthousiast zijn, vol plannen en ambities zitten, zoals tijdens ons gesprek toen hij net voorzitter van De Vlegeldag was geworden. Een jaar later mocht hij degene zijn die liet weten dat er in 2020 geen Vlegeldag kon komen. Geen leuke taak als je liever wilt vertellen hoe leuk de volgende Vlegeldag zal worden. En dit jaar?

 

Nog bedachtzaam

Hij praat nog bedachtzaam, maar het enthousiasme piept soms tussen zijn bedachtzame woorden door. Want het bestuur is op basis van de jongste persconferentie toch een beetje optimistisch worden, “Een beetje maar!”, zegt hij waarschuwend, “Er is nog niets zeker! Maar we zijn wel aan het nagaan wat er wel kan!”

 

Opschieten met die vaccinaties

Maar zelfs al zou voor de Vlegeldag het grootste deel van de bevolking gevaccineerd zijn, dan nog is het niet verstandig met 40.000 mensen tegelijk door de Dorpsstraat te schuifelen. Maar misschien zou je het kunnen omdraaien, oppert hij. Niet met z’n allen in de Dorpsstraat gaan staan om de optocht te zien, maar de optocht naar de mensen brengen. Door zoveel mogelijk straten van het dorp rijden. En er dan een optocht van maken waarin veel meer te zien is dan alleen maar tractoren. Zo zouden een heleboel oude ambachten prima op platte wagens gereden kunnen worden. Hij begint te glimmen, alsof de ideeën vers bij hem opborrelen. Het motto zou kunnen zijn: De Vlegeldag komt bij u thuis! Hij ziet al wagens voor zich van De Trapakkers, van de boeren en boerinnen die dorsen met de dorsvlegels; eigenlijk zou die oude dorskast ook mee moeten rijden. De sponsoren mogen zichzelf uiteraard ook enthousiast presenteren; tijdens de optocht bekend maken wie de Gouden Vlegel 2021 krijgt uitgereikt? Zou tijdens de optocht ook de wedstrijd vlegelhangen gedaan kunnen worden? Het bestuur zal mensen, clubs en verenigingen uitnodigen om mee te doen en zichzelf te laten zien. Op belangrijke kruispunten wellicht mobiele eten- en drinkenkraampjes?

 

Misschien, misschien…

Een druk bezochte activiteit is altijd de Kindervlooienmarkt. Waarom zouden er niet kraampjes door het hele dorp verspreid kunnen zijn? Langs de route van de Vlegeloptocht misschien, op grasveldjes en pleintjes, schoolpleinen bij voorbeeld?

 

Ho ho!

Dan roept hij zichzelf plotseling een halt toe! “Pas op!”, zegt hij dan. “Het is nog maar spelen met ideeën. We moeten nog nagaan welke van die ideeën ook mogelijkheden zijn!” Stilletjes denk: het bestuur van de Stichting Vlegeldag is net de regering: wel steeds hoop geven, maar dan ‘Ho, ho!” roepen. Toch iets om over na te denken, waarom het woord ‘Hoop’ met ‘Ho!’ begint… Toch, als het bestuur van de Vlegeldag ook maar een klein kansje ziet om er toch een leuke dag van te maken, dan wordt zelfs dat kleine kans gepakt, denk ik. Zo eindigt dit interview toch hoopvol!

 
Wout Schotsman